Donderdag 3 september 2020

Het Jubileumfeest 10 jarig bestaan
van De Kennissenclub

Old Dutch en de Nieuwe Wereld

 

Er is geen restaurant dat de veerkracht van de stad Rotterdam beter symboliseert dan Old Dutch.  Opgericht in 1932, groeide de Bodega Old Dutch al snel uit tot favoriete spot voor Rotterdamse ondernemers. Tot 14 mei 1940 welteverstaan, want toen ging het etablissement in vlammen op. De uitbaters, de gebroeders Toon en Wim Mannes, lieten zich echter niet uit het veld slaan. In de Rochussenstraat bouwden ze hun restaurant weer op, in een noodwinkelcentrum. The show must go on, tenslotte. Op 3 september vierde de Kennissenclub zijn 10-jarige bestaan in dit noodwinkelcentrum. Het evenement zou eigenlijk in juni plaatsvinden, maar corona gooide roet in eten. Maar in het kielzog van de gebroeders Mannes lieten ook wij ons niet uit veld slaan. Met enig pas- en meetwerk slaagden wij erin het feest door de te schuiven naar lockdownvrij moment. Gelukkig maar, want het was de leukste avond van het jaar. Met afstand.

 

10 jaar Kennissenclub

Terwijl de pianist de ene na de andere Sinatra hit uitserveerde, druppelden de clubleden binnen. Pakweg 60 in totaal. Onder het genot van een wijntje en een niet aflatende stroom bitterballen en andere hapjes, praatten we wat bij in de tuin van het restaurant. Aan gespreksonderwerpen geen gebrek, we hadden elkaar tenslotte al een tijdje niet meer gezien. Toen iedereen plaats had genomen aan de volgens de geldende regels gesitueerde tafels, nam Wim van Sluis het woord. De preses, die wij sinds kort opa Wim mogen noemen, heette iedereen van harte welkom en sprak tevens zijn begrip uit voor de afwezigen: “Niet iedereen durfde het aan vanavond, maar daar hebben wij uiteraard respect voor. Niettemin heeft Aad (Old Dutch uitbater Aad van der Stel red.) er zoals jullie zien alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat wij er op gepaste afstand van elkaar toch een prachtige avond van kunnen maken.” Wat volgde was een korte terugblik op de geschiedenis van de Kennissenclub. Een geschiedenis om trots op te zijn, al zeggen we het zelf. Tijdens talloze bedrijfsbezoeken keken we in elkaars keukens en wisselden we ideeën uit. Vele malen trokken we er samen op uit, naar aansprekende evenementen, zoals de Volvo Ocean Race, het World Port Tournament, de Tour de France en Sail Amsterdam. We luisterden naar inspirerende gastsprekers, waaronder zakenmannen- en vrouwen met een internationale reputatie van formaat, zoals de tycoon Richard Branson, die we in 2011 in de Doelen hoorden spreken. We luisterden naar mensen die er niet voor terug deinsden om eens stevig te rammelen aan het fundament van de gevestigde orde. We noemen Jan Roos, Bram Moszkowicz  en Marco Kroon. Met futurist Richard van Hooijdonk en architect Thomas Rau keken we naar de wereld van morgen en Richard Krajicek en Giovanni van Bronckhorst spijkerden ons bij over dwarsverbanden tussen topsport en ondernemerschap. Het eindresultaat van al deze kennisuitwisseling is een hechte groep ondernemers uit het Rotterdamse en omgeving. Ondernemers die elkaar leerden en veel gevallen vrienden werden. Het meervoud van kennis is kennissen, tenslotte. En kennissen komen goed van pas in deze roerige tijden. Op het moment van schrijven is Old Dutch, evenals de rest van de Nederlandse horeca, wederom voor onbepaalde tijd gesloten. Het iconische etablissement is slachtoffer van een crisis die selectief huishoudt. Het ene verdienmodel vaart er wel bij, andere ondernemingen merken er weinig van en sommige sectoren worden welhaast weggevaagd. Maar na regen komt zonneschijn. Vaccins, razendsnelle testen en betere behandelingen gaan corona tackelen. Reken daar maar op. En zodra de zon weer gaat schijnen, bouwen we de boel weer op. Maar daar zullen we elkaar wel een handje bij moeten helpen. Om in de bemoedigende woorden van voorzitter van Sluis te te spreken: “Het valt niet mee en voor een aantal van jullie valt het helemaal niet mee. Maar we moeten ons koppie erbij houden en dan gaan we hier, om in de woorden van Mark Rutte te spreken, samen sterker uitkomen. Daar ben ik van overtuigd.”

 

De Nieuwe Wereld

Een gastspreker mocht natuurlijk niet ontbreken in Old Dutch. En met de Amerikaanse presidentsverkiezingen in het vooruitzicht, konden we niet anders dan de, op z’n zachtst gezegd, pikante politieke situatie in de Nieuwe Wereld een plekje in ons programma te geven. Voormalige Amerikacorrespondent van de NOS Charles Groenhuijsen was dan ook te gast in Old Dutch om zijn licht over de roodblauwe tweestrijd te laten schijnen. Groenhuijsen opende zijn betoog met de welbekende beelden die deze zomer de wereld overgingen: Black Lives Matter demonstaties, plunderingen, rechtse knokploegen en een politiemacht die oorlogsmaterieel van stal haalt om de onrust te lijf te gaan. Kortom, een land dat piept en kraakt. Groenhuijsen, die 23 jaar in Amerika woonde, heeft het er moeilijk mee.

“Ineens zien we dat alle grote problemen waar Amerika mee kampt worden overschaduwd door dit alomvattende gedoe. En er zijn zoveel urgente zaken waar het land mee kampt: ongelijkheid, een verkruimelde infrastructuur, health care. Maar alles gaat nu hierover. Dat gaat me aan het hart, want ik hou oprecht van dit land.” Groenhuijsen stak zijn voorkeur niet onder stoelen of banken. De oud-correspondent hoopt dat Joe Biden de sleutels van het Witte Huis verovert. Over Biden’s kansen is hij optimistisch. “Biden staat er goed voor in de peilingen, beter dan Hillary destijds. En ja, de peilingen zaten er in 2016 naast, maar toch denk ik dat dit hele andere verkiezingen zijn. Allereerst is Biden geen Hillary. Hillary werd echt gehaat. Biden is wellicht wat suf, maar veel Amerikanen vinden hem over het algemeen toch wel een geschikte kerel. Daarbij zijn er nogal wat prominente republikeinen die zich tegen Trump gekeerd hebben: Colin Powell, de familie McCain, de familie Bush. Bovendien lag Trump’s approval rating tijdens zijn gehele presidentschap structureel onder de 50% en dat is wel erg aan de lage kant. Maar goed, ik kan het natuurlijk ook fout hebben. Nodig me in dat geval nog maar een keertje uit volgend jaar, dan mogen jullie me allemaal uitlachen.”

Wanneer dit magazine op uw deurmat valt, heeft Amerika gestemd. Nog vier jaar Trump? Of toch Biden. Hoe het ook zij, de Amerikanen komen er wel uit. The show must go on, tenslotte. Ook in Amerika.

Dat we niet bij de pakken neer moeten zitten, werd misschien nog wel het best belichaamd door de medeoprichter van de Kennissenclub Ger Vos. Als zanger in een land zonder podia trad hij zes maanden niet op, maar zijn stembanden werken nog prima. Groenhuijsen had het podium amper verlaten of Ger stond al in de startblokken om de genodigden op een intiem optreden te trakteren.

Terwijl wij onze glazen hieven op de tien prachtige jaren die achter ons liggen, schalde How deep is your love door het noodwinkelcentrum van weleer